|
σκηνοθέτης |
Ο σκηνοθέτης του έργου

Ο Βασίλnς Κολοβός γεννήθηκε το 1946 στο ορεινό χωριό της Φθιώτιδας Πετρωτό, της επαρχίας Δομοκού. Από τα δώδεκά του χρόνια εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο, κουρείο, ραφτάδικο, μπακάλικο, καφενείο, σε διάφορα εργοστάσια και σε οικοδομές. Πήγε σε νυχτερινό Γυμνάσιο και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών το 1967. Άρχισε να ασκεί το επάγγελμα του nθοποιού το 1972. Έπαιξε σε πάρα πολλούς θιάσους κλασικό και σύγχρονο ρεπερτόριο. Πήρε μέρος σε δεκαπέντε κινηματογραφικές ταινίες, σε είκοσι τηλεοπτικά σίριαλ και σε πολλά θεατρικά έργα στην τηλεόραση. Παράλληλα με τηv επαγγελματική του δραστηριότητα ασχολήθηκε και με τα συνδικαλιστικά προβλήματα των ηθοποιών. Εκλέγεται συνεχώς επί 32 χρόνια στην Πανελλήνια Oμoσπoνδία θεάματος -Ακροάματος και στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Η επαφή του με το λαϊκό κίνημα άρχισε όταν έκανε τα πρώτα του μεροκάματα και συνεχίζεται ακόμα. Το πρώτο του μυθιστόρημα "θυμάσαι, πατέρα;" κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1995, τo δεύτερο, Η αυλή με τα σπασμένα όνειρα, κυκλοφόρησε το 1998, το τρίτο του, Οι Αγίες των ημερών τους, το 2001 και το τέταρτο, Το καλοκαίρι μάς προσπέρασε, το 2003, όλα από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Το "θυμάσαι, πατέρα;" επιλέχθηκε το 1998 και για δύο χρόνια ως βασική διδακτέα ύλη στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, στο Τμήμα Νεοελλnνικής Φιλολογίας, μαζί με τον Επιτάφιο του Ρίτσου, τηv Aυλή των θαυμάτων του Καμπανέλλη και τη Σαρκοφάγο του lωάννου.
Ο σκηνοθέτης για το έργο
Θεωρώ πολύ σημαντικό γεγονός το αντάμωμά μου με τους εμψυχωτές του T.E.Θ. που για 13 και πλέον χρόνια με μεράκι ήθος και συνέπεια συμβάλλουν στη θεατρική ζωή όχι μόνο στην κοινωνία των Φιλιατρών, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Τριφυλίας. Τους ευχαριστώ γιατί είχαμε άριστη συνεργασία, γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να δεθώ ακόμα περισσότερο με τα Φιλιατρά που μου αρέσει να ζω, αλλά κυρίως τους ευχαριστώ γιατί αυτή η συνεργασία έγινε με την Αυλή των θαυμάτων» του Ιάκωβου Καπανέλλη. Κατά την ταπεινή μου γνώμη ο Ιάκωβος Καμπανέλλης δίκαια θεωρείται ο Πατριάρχης του Νεοελληνικού θεάτρου, γιατί είναι ο δημιουργός αυτός που τόλμησε και έκανε την μεγάλη τομή στο Νεοελληνικό θέατρο όταν αρχικά με την «Έβδομη μέρα της Δημιουργία», αλλά κυρίως με την «Αυλή των θαυμάτων», έκανε τη μεγάλη υπέρβαση από την Αστική Κωμωδία, τις ηθoγραφiες και το ιστορικό δράμα που κυριαρχούσαν στην προπολεμική και μεταπολεμική Ελλάδα σαν θεατρική έκφραση, και μας έφερε στην επιφάνεια έναν άλλο κόσμο, καλά κρυμμένο. Αν μπορεί κανείς να δει, να ερμηνεύσει και να αφουγκραστεί με την ψυχή του το σημερινό μας περίγυρο, θα δει χιλιάδες «Αυλές» απ' άκρη' σ' άκρη της πατρίδας μας. Κι αν κάποιος τολμήσει διαβάζοντας ή βλέποντας την «Αυλή» να αλλάξει ονόματα, ιστορικό χώρο και χρόνο μπορεί θαυμάσια να δει ότι αυτή η Αυλή μπορεί να στηθεί σε κάθε σημείο του πλανήτη, εκεί όπου ματώνει, πεινάει, κρυώνει, σφαγιάζεται η ανθρώπινη οντότητα. Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και η «Αυλή του» για όσα χρόνια οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να θεωρούν τη βλακεία, τη βία, την τρομοκρατία, την κοινωνική ανισότητα σαν μοίρα τους, θα είναι επίκαιρος, καθημερινός και αναγκαίος προς παραδειγματισμό. Με αυτή τη θεώρηση για την αυλή» συνεργάστηκα με τους φίλους μου (πλέον) του Τ.Ε.Θ. για να στήσουμε και να φωτίσουμε την «Αυλή μας» που απόψε θα παρακολουθήσετε.
|
|