Ιταλός ιστορικός και πολιτικός συγγραφέας
Ο Νικολό Μακιαβέλι (Niccolo Machiavelli) γεννήθηκε στη Φλωρεντία στις 3 Μαΐου 1469 και πέθανε στις 22 Ιουνίου 1527. Σε ηλικία 19 ετών διορίστηκε «Γραμματέας των Δέκα», οι οποίοι ασκούσαν την εκτελεστική εξουσία. Το αξίωμα αυτό του έδωσε την δυνατότητα να κάνει πολλά ταξίδια στις σπουδαιότερες αυλές της Ευρώπης και να σπουδάσει βαθιά την πολιτική τέχνη. Η Ιταλία την εποχή εκείνη υπέφερε από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των Γάλλων: των Ισπανών και των Γερμανών. Από την άλλη μεριά, υπήρχαν ο ανήθικος πάπας και οι κατώτεροι τυραννίσκοι. Στάλθηκε λοιπόν στη Pωμάν για να συγκροτήσει εθνικό στρατό. Αργότερα ασχολήθηκε και με την άμυνα της Φλωρεντίας. Οι προστριβές του με τους Μεδίκους και με άλλους αντιπάλους , η θλίψη και οι κακουχίες τον οδήγησαν στον τάφο. Πέθανε αφήνοντας πίσω του τη γυναίκα του, τα πέντε παιδιά του και ένα σημαντικό έργο.
Ο συγγραφέας του έργου που θα δείτε είναι ένα πρόσωπο αντιφατικό αλλά και αξιόλογο, σύμφωνα με τους αντιπάλους του. Η θητεία του ως φιλολογικού συγγραφέα είναι πολύ μικρή και πενιχρή. Τα πιο αξιόλογα φιλολογικά έργα του είναι: «Ο Μανδραγόρας» και η πραγματεία του «Διάλογος για τη γλώσσα».
Ο συγγραφέας έγινε περισσότερο γνωστός για τις πολιτικές αναλύσεις του και τη δράση του- πράγμα που του στοίχισε την πολύχρονη φυλάκισή του- παρά ως θεατρικός συγγραφέας.
Το κατεξοχήν έργο του, ο «Ηγεμόνας» εξακολουθεί ακόμα και σήμερα σε άλλους να προκαλεί ο θαυμασμό και σε άλλους την κατακραυγή. Από τους πρώτους θεωρείται έργο βαθιάς διορατικής πολιτικής ικανότητας και αντικείμενο πολλαπλών αναλύσεων. Από τους δεύτερους ο «Μακιαβελισμός» είναι συνώνυμο της καταχθόνιας μηχανορραφίας , της κυνικότητας , της άρνησης οποιασδήποτε πολιτικής ηθικής. Υπερασπιστής της δολοπλοκίας, θεωρητικό οπλοστάσιο του δόγματος:
«ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» .
Κλείνουμε επαναλαμβάνovτας το γνωστό: Τα μεγάλα έργα δημιουργούν εχθρούς και αι φίλους, δεν περνάνε όμως απαρατήρητα.